دلنوشته های روزانه یک طلبه

غایبی از نظر اما شده ای ساکن دل

بنما رخ به من ای غایب مشهود بیا

نیست خوشتر ز شمیمت نفس باغ بهشت

کل خوشبوی من ای جنت موعود بیا

شاعر:محسن خانچی

زمانی بر امت من فرا می رسد که در آن زمان ، باطن هایشان پلید و ظاهرشان زیباست،از سر طمع به دنیا،نه اینکه به واسطه ی دنیا آنچه را(از ثواب و پاداش)نزد پروردگارشان است،بجویند.دینشان از سر ریا می باشد و هیچ ترسی از خدا در وجودشان نیست .کیفر خداوند ، آنان را فرا می گیرد و چونان شخص در حال غرق شدن ، او را می خوانند ، اما دعایشان مستجاب نمی شود.

(منبع:کافی جلد 8حدیث476

سلام،با اوضاع آشفته ی این زمانه گاهی شادی هایی دارم که امیدوارم می کند که هنوز تتمه ای از باورهایمان مانده است مثل تشییع باشکوه پیکر تو ای شهید بی سر ای شهید حججی ای حجت الهی